حاء سین نون

  یکی از روشهای تکریم شخصیت مرد، اینست که زن به غرور مردانه همسرش احترام بگذارد.زنها باید بدانند که آنها به غرور مردانه شوهرانشان نیاز دارند و باید از آن مراقبت و محافظت کرده و به آن لطمه ای وارد نکنند. زیرا شکسته شدن غرور مردانه یا از بین رفتن عزت نفس، آسیب های جبران ناپذیری به حیات معنوی خانواده وارد خواهد کرد. رعایت موارد زیر میتواند به حفظ عزت نفس و غرور مردانه کمک کند:

مشورت: زمانیکه مرد، مورد مشورت همسرش قرار می گیرد، احساس غرور می کند و اگر همسرش به راهنمایی های او توجه نکرده و یا بدون مشورت با او کاری انجام دهد در آن صورت به سختی می تواند همسرش را ببخشد و اگر خشمگین و عصبانی شود، مشخص خواهد شد که به غرور مردانه اش لطمه ای جدی وارد شده است.

احترام و ادب: مردان بیش از زنها، از اینکه در جمع مورد تکریم و احترام قرار گیرند احساس غرور می کنند و اگر از جانب همسر خود بی احترامی و بی ادبی مشاهده کنند، بسیار خشمگین و عصبانی خواهند شد و ممکن است لطمه زیادی به غرور مردانه آنها وارد شود.

تأیید شایستگی ها: شایستگی و لیاقت های مرد را انکار کردن به معنای کشتن روح اوست. مردها از کسانیکه شایستگی ها و لیاقت های آنها را نادیده می گیرند متنفر می شوند. سعی کنید همیشه لیاقت ها و شایستگی های همسرتان را اگر چه اندک باشد، مطرح کرده و نسبت به آنها احساس غرور کنید. با این روش شما می توانید بدون کوچکترین درخواست، شاهد بهترین گذشت ها و فداکاریهای مادی و معنوی همسرتان باشید.کوچکترین بی توجهی و غفلت- درمورد نکات بالا- باعث کم شدن یا از بین رفتن اعتماد به نفس یا عزت نفس مرد خواهد شد و مردی که اعتماد به نفس خود را از دست دهد دیگر نمی تواند تکیه گاه محکم و مناسبی برای همسر و خانواده خود باشد.[1]

[1] .مسعود راد، معماری عشق پایدار در زندگی زناشویی، ص130

در بخش قبل به یکسری از نشانه ها و مصادیق احترام متقابل اشاره کردیم و اکنون به ادامه مباحث میپردازیم. به این امید که انشاالله راه روشنی باشد برای بهبود روابط همسران و ابزاری برای افزایش عشق و محبت میان آنان که خود موجب استحکام بنیان خانواده می گردد.

چ) بزرگداشت همسر

زن و شوهر برای تکریم و بزرگداشت یکدیگر و ایجاد امنیت روانی در زندگی خود، باید با یکدیگر مؤدب رفتار کنند. رعایت ادب مهمترین شیوه برای تکریم شخصیت همسر می باشدو به نشاط و شادابی زندگی زن و شوهر می افزاید و آنها را نسبت به آینده امیدوارتر می سازد و نشاط و امیدواری نیز تحمل مشکلات و سختی ها را برای انسان آسان و راحت می نماید.

برای رعایت ادب نسبت به یکدیگر باید از دستورات و روشهای زیر استفاده کرده و همیشه مراقب باشید که بی ادبی به همسر مخصوصا در حضور دیگران، باعث از بین رفتن عشق در زندگی است.

1- خطاب نیکو: زن و شوهر در حضور جمع باید با کلمات زیبا و مناسب با یکدیگر سخن بگوین، بجای کلمه “تو” از کلمه “شما” استفاده کنندو با نام نیکو همسر خود را صدا کرده و حداقل اینکه اسم کوچک یکدیگر را به تنهایی به کار نبرده و کلمه “آقا” یا “خانم” به آن اضافه کنند.

2- مقدم داشتن یکدیگر: احترام گذاشتن به همسر، مثل تعارف کردن، نظر او را پرسیدن، او را مقدم داشتن و برای او انتظار کشیدن

3- سپاسگذاری و تشکر: یعنی از زحمات یکدیگرتشکر کردن و سپاسگذار یکدیگر بودن؛ تشکر و سپاسگذاری خستگی را از تن دور کرده و صمیمیت را افزایش میدهد. سعی کنیم از این کار مهم غفلت نکنیم. گفتن جمله “دستت درد نکند” یا “خسته نباشید” خرجی ندارد ولی نتیجه اثر بخشی در روحیه همسر شما دارد.
امام رضا علیه السلام: مَن لَم يَشكُرِ المُنعِمَ مِنَ المَخلوقينَ لَم يَشكُرِ اللّه عَزَّوَجَلَّ؛
ترجمه: هر كس در مقابل خوبى مردم تشكر نكند، از خداى عزّوجلّ تشكر نكرده است.(1)

4- دفاع از یکدیگر: دفاع از شخصیت و حقوق یکدیگر در حضور دیگران و خصوصاً در غیاب همسر، اهمیت بسیار زیادی داردو از حقوق معنوی همسران محسوب می شود. به هیچکس اجازه ندهیم که پشت سر همسرمان سخن بگوید و حتما از او دفاع کنیم. البته اگر حرف های آنان درست است یا اینکه قادر نیستیم از او دفاع کنیم، بهتر است به طور موقت مجلس را ترک کنیم تا شاهد بدگویی آنها نباشیم.

5- توجه به محاسن: ذکر محاسن و توانایی های یکدیگر، و به آنها افتخار کردن نیز تکریم همسر و بزرگداشت اوست. خوبی های همسرمان را ببینیم و با شجاعت آنها را برای خودش و دیگران برشماریمو آنها را به عنوان افتخارات خود بدانیم ولی در حضور دیگران هرگز این کار را برای فخر فروشی انجام ندهیم.

6- بخشش خطا: عفو کردن و بخشش سریع خطا از اخلاق انسانهای والا و بزرگوار است. آن هم بخشش خطای شریک زندگی که واجب و لازم است البته گاهی به رو نیاوردن خطای دیگران (تغافل) یا خود را به غفلت (نادانی) زدن از بخشش مهمتر است.چنانچه حضرت علی (ع)
می فرمایند: هیچ صبر و شکیبایی ای مانند اینکه انسان خود را به غفلت (نادانی) بزند، نیست.
و بخيل را سه علامت است، از گرسنگى (و فقر آينده) ميترسد، و مضطربست كه مبادا سائلى از او چيزى بخواهد، و مرحبا ميگويد بكسانى كه چيزى انفاق ميكنند اگر چه اندك باشد و براى سخاوتمند سه علامت است: عفو و بخشش‏ از خطا و لغزش ديگران بعد از يافتن قدرت انتقام، و اخراج زكات از مال، و دوست داشتن صدقات را (چه خود و يا غير خود دهد).(2)
و بخيل را سه علامت است، از گرسنگى (و فقر آينده) ميترسد، و مضطربست كه مبادا سائلى از او چيزى بخواهد، و مرحبا ميگويد بكسانى كه چيزى انفاق ميكنند اگر چه اندك باشد و براى سخاوتمند سه علامت است: عفو و بخشش از خطا و لغزش ديگران بعد از يافتن قدرت انتقام، و اخراج زكاة از مال، و دوست داشتن صدقات را (چه خود و يا غير خود دهد).

7- یاری همسر: یاری کردن همسر خصوصا در حضور دیگران، نوعی اکرام و احترام به همسر است. البته بهتر است در حضور دیگران و به صورت علنی از یکدیگر تقاضای همکاری نکنند تا اگر عذری در کار بود و نتوانسب به تقاضایش جواب مثبت دهد عدم همکاری یا بی حرمتی تلقی نشود.

8- احترام به تعلقات یکدیگر: احترام به چیزهایی که همسر شما به آنها تعلق دارد، جزئی از احترام به همسرتان است. مثل احترام به پدر و مادر، فامیل، آرزوی او، علاق، و سلایق او ….البته باید بدانیم احترام به پدر و مادر و خانواده همسرتان برای او خیلی مهمتر از تعلقات دیگر اوست. سعی کنید هیچگاه نسبت به خانواده همسرتان توهین و بدگویی نکنید تا همیشه محبوب او باشید.

9- ادب زن: رعایت ادب توسط زن، از اهمیت بیشتری برخوردار است و بهتر است بگوییم که ادب در زن، شایسته تر و تأثیرگذارتر مرد است.
امام حسن عسکری علیه السلام: کَفاکَ ادباً تَجنُّبُکَ ما تَکرهُ مِن غَیرکَ؛
ترجمه: در مقام ادب همین بس که آنچه برای دیگران نمی پسندی، خود از آن دوری کنی.(3)

1.عیون اخبار الرضا، ج2، ص24، ح2

2.إرشاد القلوب ، ج‏2 ، 142، ص 135

3.دره الباهره ص45 - بحارالانوار(ط-بیروت)ج66 ،ص407 ، ح115

منبع:مسعود راد، معماری عشق پایدار در زندگی زناشویی، ص128-129

بنام خالق عشق و محبت

در مباحث قبل به شیوه های مختلف ابراز احترام همسران اشاره کردیم. اکنون در این بخش به نشانه ها و مصادیق مختلف احترام متقابل اشاره خواهیم کرد.

رابطه احترام آمیز میان زوجین، نمودهای ویژه ای دارد. شایسته است که احترام متقابل همسران نسبت به یکدیگر افزون بر احترام قلبی در برخی رفتارهای بیرونی نیز ابراز شود. این رفتارها عبارتند از:

الف) خواندن همسر به نام مناسب و شایسته شأن او

نام هر فرد بیانگر شخصیت اوست به ویژه اگر نام زیبا و با معنایی داشته باشد. هرکس دوست دارد با نام مورد علاقه و کامل او را صدا بزنند. خانم ها بیشتر به این موضوع جساسیت نشان می دهند. از این رو هر مردی باید همسر خود را با نامی صدا بزند که مورد علاقه اوست.این عمل در شخصیت دادن به همسر بسیار مؤثر است و سبب ایجاد عشق و محبت می شود. برخی از همسران از بکار بردن پسوند یا پیشوند مناسبی همراه نام همسرشان در جمع احساس شرم می کنند و او را با نام کوچک صدا می زنند که این امر، سبب تحقیر همسر می شود هرچند زن و مرد به دلیل احساس نزدیکی و صمیمیت در محیط فردی خود یکدیگر را بدون لقب و نام کوچک صدا می زنند، در محیط های جمعی و در حضور دیگران القاب پسوند یا پیشوند های مناسب سبب بزرگداشت همسر خواهد شد و این پیام را به دیگران القا میکند که اگر بخواهد همسر شما را مخاطب قرار دهند به طور کامل و شایسته شأن او، از آن لقب ها استفاده کنند.

بعضی نیز عادت کرده اند که نام همسر خود را به صورت مخفف بکار ببرند. ممکن است اینگونه صدا زدن همسر در محیط خصوصی خانواده، بیانگر صمیمیت بیان آن دو باشد ولی در حضور دیگران چنین نخواهد بود و میتواند دلیل کوچک شمردن همسر باشد.

ب) سلام کردن هنگام ورود به منزل

همه ما دوست داریم که دیگران به ما احترام بگذارند ولی این نیاز در خانمها بیشتر به چشم می خورد به ویژه اگر از سوی همسر باشد. یکی از راه های ابراز احترام به همسر، سلام کردن هنگام ورود به منزل است. هنگامی که شوهر از بیرون و پس از کار به منزل باز میگردد شایسته است که به اهل منزل به ویژه به همسر خود سلام کند. این تحییت و اهدای زندگی به اوآرامش می بخشد و خستگی کار روزانه را از تن او بیرون می کند، احساس میکند که منزلت و شخصیت ویژه ای نزد همسر خود دارد به ویژه اگر او را مخاطب خاص قرار دهد. [1]

پ) استقبال از شوهر و بدرقه او

یکی از نمودهای احترام زن به شوهرش، استقبال به هنگام ورود به منزل و بدرقه او هنگام خروج از منزل است هنگامی که خانم خانه با چهره ای خندان در را به روی مرد می گشاید، اثر نیکویی بر روان مرد خواهد گذاشت. شاید مرد بیرون از خانه با ده ها مشکل رو به رو بوده و با روحی پژمرده و تنی خسته وارد خانه شده است در این حال به پیشواز رفتن همسر با چهره با طراوت و با صفا، روح تازه ای در کالبد خسته او می دمد و دلش را آرامش می بخشد.

ممکن است خانم ها از این سخن تعجب کنند و بگویند: «چه پیشنهاد عجیبی! زن به استقبال شوهر برود و خوش آمد بگوید! بیگانه و غریبه نیست تا نیاز به استقبال و خوش آمد داشته باشد. شاید هم گفته شود چون با هم مأنوس و صمیمی هستند، انتظار احترام ندارد. ولی باید گفت چنین نیست و از شما بیشتر از دیگران انتظار احترام دارد. اگر به او احترام نگذاشتید و سکوت کرد، دلیل آن نیست که توقع احترام ندارد، بلکه برای رعایت حال شما، از خواسته درونی خویش چشم پوشی کرده است.[2]

ت) انتخاب غذا

اگر زن و شوهر در تعیین غذایی که می خواهند بخورند، اختلاف سلیقه پیدا کردند و هرکدام غذای مخصوصی را پیشنهاد نمود طبق قانون اجتماعی حق اولویت برای مرد است. زیرا تحمل مخارج و تهیه لوازم و مواد اولیه بر عهده اوست ولی دین اسلام در این مورد، طرف زن را رعایت کرده و به شوهر دستور میدهد همان غذایی را بخورد که همسرش مایل است در صورتی که یکی از آنهابرای حفظ سلامت خویش رژیم غذایی مخصوصی نداشته باشد.[3]

ث) لحن و محتوای کلام

گفت و گو و سؤال و جواب زن و شوهر باید مؤدبانه و محبت آمیز باشد، نه خصمانه و نفرت انگی. یک مطلب مخصوص را میتوان طوری بیان کرد که شنونده را خوش آید و پاسخ نیکو دهد و همان مطلب را می توان به نحوی ادا کرد که شنونده یا جواب ندهد یا جواب زشت و تند بدهد.

گاهی ضمن صحبت زن یا شوهر کلمه ای از دهنش می پرد و به همسرش می گوید که اثر بدش تا سالهای متمادی در ذهن او باقی می ماند.

مهمتر از کلمات و واژه ها، در ایجاد محبت یا نفرت، آهنگ صدا و حرکات چشم و لب و ابرو هنگام سخن گفتن است. آهنگ نرم و ملایم ایجاد محبت می کند چنانکه صدای کلفت و خشن، ملال و نفرت می آورد.[4]

در یک ارتباط کلامی مناسب، لحن کلام فوق العاده مؤثر است. وقتی که لحن کلام ما در مقابل همسرمان محترمانه باشد، در واقع عشق خود را به او پیشکش کرده ایم.

بکوشیم تا لحن کلاممان همواره مثبت باشد و این مبسر نمی شود مگر اینکه در هنگام صحبت کردن، نگرشی کاملا مثبت نسبت به همسر خود داشته باشیم.

هرچند محتوای کلام، از لحن کلام، اهمیت بیشتری دارد ولی در یک گفت و گوی مناسب، لحن و محتوای کلام هردو باید با یکدیگر هماهنگ بوده و محترمانه و محبت آمیز باشند. به عنوان مثال کلمه “بفرمایید” که محتوای خوبی دارد اگر همراه با عصبانیت بوده یا تمسخرآمیز بیان شود در این صورت گفت و گو حالت خصمانه پیدا کرده و دیگر محبت آمیز نخواهد بود.[5]

نیست غیر از سخن مهر و محبت صائب گفت و گویی که سزاوار شنیدن باشد

ج)تکریم شخصیت همسر

من ســری دارم که در پایت کشــــــم گرچه در خوبـــــــی نداری همسری

رعایت ادب در رفتار با همسر، یکی از مهمترین سقف های معنوی زندگی مشترک است.

زمانیکه زن و شوهر با یکدیگر بر اساس احترام و ادب رفتار می کنند، به نوعی پیام عشق، صمیمیت و دوستی را به یکدیگر انتقال می دهند. حضرت علی (ع) می فرمایند: در رفتار با همسر خود، چنان عمل کنید که هیچکس را بهتر از شما خیرخواه و دوست خود نداند. ادب و احترام و تکریم یکدیگر باید هم در کلام و هم در رفتار ظاهر شود. منظور از رفتار همان بکارگیری اعمال خاصی است که نشانه علاقه قلبی به همسر می باشد.

نیکو سخن گفتن چه در حضور یکدیگر و چه در حضور دیگران سقف و امنیت خانه مشترک است. اگر با کلمات زشت و نادرست با هم سخن بگوییم دیگر امنیتی در آن خانه وجود نخواهد داشت.[6]

——————————————————————————–

[1] .داوود حسینی، روابط سالم در خانواده، ص25

[2] .همان، ص26

[3] .سیدجواد مصطفوی، بهشت خانواده، ص41

[4] .همان، ص45

[5] .مسعود راد، معماری عشق پایدار در زندگی زناشویی، ص134

[6] .همان، ص126

علامه حسن زاده آملی: ظهور اتفاق افتاده است!
تاریخ انتشار : جمعه ۲۶ دی ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۴۰

اگر مقوله غیبت و ظهور حضرت به طور دفعی و بدون هیچ زمینه‌ای واقع شود، مسلماً جوامع بشری تاب این تحول شدید را نخواهد داشت. بدین علت حکمت الهی مقتضی تدریجی بودن این اتفاق عظیم است.
علامه حسن زاده آملی: ظهور اتفاق افتاده است!

به گزارش جهان، اوایل روزهای سال ۱۳۸۰ با جمعی از دوستـــان عازم شهر مقدس قـــم شدیم در ایام حضور در قم با محقق بزرگواری آشنا شدیم که در مورد ظهور و نشانه‌های آن تحقیقات گسترده‌ای انجام داده بود و با استدلال‌های روایی جالب معتقد بود که ظهور بسیار نزدیک است نکات علمی سخنان ایشان، هر شنونده‌ای را به تفکر وامی‌داشت و قضیه فراتر از یک ادعای احساسی و بی‌بنیان بود تا این که در همان ایام توفیق، یارِ جمع دوستان شد و در صبح یک روز بهاری موفق به حضور در بیت علامه حسن‌زاده آملی (حفظه الله تعالی) شدیم و از نزدیک این دانشمند گران‌قدر را زیارت کردیم داستان چگونگی حضور در محضر ایشان و ساعتی که در خدمت معظم له بودیم خود جریانی شیرین و درس‌آموز است که وقت مستقلی برای بیان می‌خواهد که در این مقاله مختصر نمی‌گنجد.

اما آنچه باعث شد آن جلسه برای این حقیر به‌یادماندنی و سرنوشت‌ساز شود مطرح‌شدن ماجرای تحقیق برادر محققمان در مورد ماجرای ظهور و نشانه‌های آن بود آن طلبه فاضل به تفصیل موضوع را برای حضرت علامه شرح دادند و ایشان باادب و حوصله مثال زدنی به دقت به سخنان ایشان گوش دادند همه دوستان حاضر در جلسه لحظه‌شماری می‌کردند تا عکس‌العمل علامه حسن‌زاده را در قبال مسائل مطرح‌شده مشاهده کنند بعد از پایان سخنان برادر بزرگوار، استاد لحظه‌ای تأمل کردند و سپس با خنده شیرین و معناداری به جمع نگاه کرده و با آن لهجه شیرین فرمودند خلاصه عرایض حضرات این است که می‌خواهید بفرمایید که ظهور حضرت نزدیک است؟ با تأیید دوستان ایشان فرمودند: اگر بــــگویم ظــــهور اتفـــاق افتـــــاده چه؟

همه جا خوردیم. اصلاً انتظار چنین مطلبی را از ایشان نداشتیم همه مات و متحیر این سخن ایشان بودیم و نمی‌دانستیم چه بگوییم؛

علامه که متوجه تحیر جمع شده بود بابیانی حکیمانه این‌گونه مطلب را توضیح دادند برای توضیح مطلب باید مثالی بیان شود پروردگار متعال قواعد عالم ملکوت را نظیر و شبیه قواعد عالم ملک قرار داده و عالم تکوین را منطبق با عالم تشریع خلق کرده تا بشر با پی بردن به اسرار و قواعد عالم ملک و تکوین، پی به اسرار ملکوت و تشریع ببرد و از این هماهنگی و شباهت حکمت‌هایی استفاده کند یکی از این قواعد مسلم و عمومی طبیعت، تدریجی بودن تحولات می‌باشد فی‌المثل حرکت وضعی زمین و در پی آن طلوع و غروب خورشید یک فرایند تدریجی است اگر خورشید به یک باره در آسمان زندگی مادی و طبیعی طلوع یا غروب کند در روند حیات اختلال ایجاد می‌شود و هیچ موجود زنده‌ای قادر به تطبیق خود با تغییر وضعیت نور در میدان حیات نخواهد بود و نظم زندگی به هم می‌ریزد.

خورشید باید به تدریج غروب و طلوع کند تا موجوداتِ تحت تأثیر خورشید بتوانند خود را با تغییرِ رخ داده تطبیق کرده و حیات به چرخه‌ی نظم خود ادامه دهد نظیر همین اتفاق نیز در حیات معنوی و ملکوتی بشر، در حال، اتفاق افتاده است.

علامه بزرگوار در توضیح این مطلب فرمودند:

امام معصوم، خورشید آسمان حیات معنوی بشر است و طلوع و غروب ایشان در صحنه حیات بشر تابع قواعدی شبیه قواعد طبیعی خورشید است اگر مقوله غیبت و ظهور حضرت به طور دفعی و بدون هیچ زمینه‌ای واقع شود، مسلماً جوامع بشری تاب این تحول شدید را نخواهد داشت.

بدین علت حکمت الهی مقتضی تدریجی بودن این اتفاق عظیم است با بررسی تاریخ حیات بابرکت حضرت در میابیم که این اتفاق در مورد غیبت حضرت واقع شده است غیر از اینکه حیات سه امام همام قبل از امام عصر(عج) تقریباً به حالت غیبت بوده و نوعی تمرین برای شیعیان برای زندگی مومنانه بدون ارتباط فیزیکی با امام بود.

غیبت حضرت به دو مرحله غیبت صغری و کبــــــری تقسیم می شود مرحله غیبت صغری به مثابه آماده کردن مردم برای غیبت اصلی و طــــــولانی حضرت بوده است.

همین حکمت در دوران ظهور حضرت هم رعایت خواهد شد بشری که در طول صدها سال در دل ظلمت زندگیِ بدون حاکمیت فرهنگ توحیـــــدی-ولایــــــی نشو و نما پیداکرده ظرفیت تحمل ناگهانی نور وجودی که به تعبیر قرآن زمین را اشراق می‌کند “اشرقت الارض بنور ربها…” را ندارد لذا باید واسطه در این بین وجود داشته باشد بدین معنا که مجالی برای تجلی نور ایشان در وسعت‌های محدود به وجود آید، که مردم بتوانند خود را برای حضور آن مقام رفیع آماده کنند.

سپس آن عارف روشن‌ضمیر تأملی کرده و با قاطعیت، جملاتی فرمودند که باعث شد جمع حاضر به وجد آمده و طوفانی از شادی و سرور در دل و جان حضار پدید آید؛

و آن از این قرار بود:

قرائن و شواهد نشان می‌دهد انقــــلاب اســـلامی و نــــظام مقـــــدس جمهـــــوری اســـــلامی ایران ظهور صغرای حضرت بقیه الله الاعظم و بین الطلوعین حکومت جهانی امام زمان ارواحنا فداه می‌باشد.

آنگاه این مژده بزرگ را بیان مثال‌هایی شرح دادند ایشان فرمودند:

مثلاً این مراسمات عبادی و معنوی را ببینید روزی در همین شهر قم، اگر چند طلبه به صورت انفرادی و با هزینه شخصی چند روزی اعتکاف می‌کردند، می‌گفتیم الحمدالله معنویت در حوزه پیشرفت کرده ولی اکنون می‌بینیم چند هفته قبل از ایام اعتکاف شاهد جوانانی هستیم که چندین شبانه‌روز و در سخت‌ترین شرایط و با کم‌ترین امکانات در مساجد و حرم‌ها معتکف می‌شوند و عمده هدف خود را خودسازی برای آمادگی ظهور اعلام می‌کنند مگر در ایام رژیم گذشته عموم مردم از معارف اهل‌بیت و ادعیه ایشان این قدر اطلاع داشتند!؟

در روز عرفه در غیر صحرای عرفه شاید خواصی پیدا می‌شدند که دعای عرفه سیدالشهدا را با آن مضامین بلند و عرشی را قرائت می‌کردند؛ اما اکنون چه؟ از ظهر تا عصر عرفه، مساجد، حرم‌ها و خیابان‌های اطراف و رسانه‌ها بسیج می‌شوند تا میلیون‌ها انسان اعم از نوجوان و جوان و پیر و زن و مرد و عامی و عالم در کنار هم نشسته و با ناله و تضرع، این دعای به این حجم را قرائت می‌کنند، این‌ها فرج امام زمان نیست، پس چیست؟

زمانی بر این ملت گذشت که حتی در میان خواص کمتر کسی پیدا می‌شد که بتواند قرآن را از روی مصحف، به درستی قرائت کندتا چه رسد به درک معانی و معارف قرآن اما اکنون می‌بینیم که در سراسر کشور ده‌ها هزار حافظ و قاری قرآن تربیت‌شده‌اند که به دنبال درک حقائق قرآن و عمل به آن‌ها هستند، آیا این‌ها جلوه‌های ظهور نیست؟

نمـــاز جمعه‌ها، راهپیمایی‌ها، جهـــادها و شهادت‌ها، احیـــاء مهدیه‌ها و جمـــکران، اقـــــبال مردم به دعـــــای ندبــــه و… همه و همه نشان از یک خیزش عظیم و تحولی بی‌سابقه در تاریخ تشیع و همه جلوه‌هایی از ظهور صغری است.

انقـــــلاب اســـــلامی ایـــــران

ظهـــــور برنامه‌ای، شخصیـــــتی و حقــــوقی حضرت مهـــــــدی موعـــــود(عج) بوده و ظهــور جهانی و اصلی حضرت، ظهـــور شخصی و حقیـــقی ایشــان می‌باشد هر کس هر کاری می‌خواهد در دوران ظهور انجام دهد الان شروع کند چون وقتش فرا رسیده و زمینه‌اش از هر جهت آماده است.

منبع: کانون مهدویت دانشگاه فردوسی مشهد

عیّابی چیست؟

عَیابی به طور کلی عیبجویی و عیبگیری (به تعبیری که در حدیث وارد شده است) یک خلق بسیار بدی در انسان است و علامت انحراف و ناسلامتی شدید روان انسان است. البته این با آنچه که به نام «انتقاد» در اصطلاح امروز یا «تذکر» در اصطلاح اسلامی آمده است، اشتباه نشود. مقصود از «عیابی» چیست؟ انسان به موجب همان استعدادهای خاص انسانی یک انحرافات و بیماریهای خاص خود هم پیدا میکند. یکی از آن بیماریها این است که انسان گاهی از رنج دیگران لذت میبرد. هیچ وقت انسان سالم نباید این طور باشد که از رنج یک انسان دیگر لذت ببرد و حداکثر این است که نسبت به رنج دیگران بیتفاوت باشد و الّا حالت طبیعی و فطری و حالت سلامتی اول، این است که انسان از رنج دیگران رنج ببرد. ولی گاهی این بیماری در انسان پیدا میشود که از رنج دادن و رنج بردن مردم لذت میبرد. مثلا از این که کسی را کتک بزند و دیگری کتک بخورد لذت میبرد. امروز به این بیماری «سادیسم» میگویند. این خود دو گونه است: بعضی، از رنج جسمانی دیگران لذت میبرند. غالبا افرادی که به ظلم کردن و جنایت وارد کردن به مردم عادت میکنند کم کم حالتی پیدا میکنند که گویی اگر مدتی گذشته باشد و او کسی را شلاق نزده باشد، به کسی سیلی نزده باشد، کسی را زیر لگد خودش نینداخته باشد احساس نوعی ناراحتی و کمبود میکند (مثل یک آدم مبتلا به سیگار که مدتی نکشیده، خمیازه میکشد)، در حال خُمار است که کسی را پیدا کند، بهانه هم باشد یا نباشد، یک کتکی به او بزند تا خودش از کتک زدن به دیگران حال بیاید.
ولی از این بالاتر، بیماری رنج روحی دادن به مردم است. بعضی این بیماری را دارند که از رنج جسمانی دادن به مردم لذت میبرند و بعضی از رنج روحی دادن به مردم؛ یعنی اینکه کاری بکند که دل یک کسی را آتش بزند، به شکلی مردم را اذیت روحی کند، مثلا آبرو و حیثیت کسی را به هر شکل ممکن ببرد.
عیابی که در اسلام به شدت مذمّت شده است این است که انسان… ادامه مطالب

بنام خالق عشق و محبت

دوستان خوبم در این بخش از مباحث مربوط به احترام میان همسران ،به نکات پایانی شیوه های ابراز احترام اشاره می کنیم:

11- توجه و تمركز بر خوبي‏ها و نكات ارزنده زنان، آنان را مظهر ناز مي‏سازد. چنان كه مرداني به هر دليل دست به خشونت بزنند، جايگاه واقعي خود را به عنوان يك مرد از دست مي‏دهند و زنان را دچار بي‏حرمتي مي‏كنند. با زنان درگير نشويد كه عاقبت بازنده‏ايد و جز خود، نمي‏توانيد كسي را ملامت كنيد. پس، نگاه به خوبي‏ها و گذشت از لغزش‏ها براي زنان نوعي احترام به حساب مي‏آيد.

12- به جنبه‏هاي فيزيكي به ظاهر كوچك توجه كنيد كه تأثير به سزايي در به حساب آوردن همسر دارد. آنگاه كه همسرتان با شما حرف مي‏زند، بسيار مليح در چشمانش نگاه كنيد و تا حرف او تمام نشده است، مژه بر هم نزنيد،عبوس نباشيد و هميشه كمي خنده بر لب داشته باشيد. خنده، تلخي زندگي را شيرين مي‏كند. به لباس، تيپ و قيافه‏اي كه او دوست دارد، توجه كنيد و رنگ دل‏خواه او را بر تن كنيد.

13-گاهي اجازه دهيد او احساس كند كه برنده شده است. همه چيز نشان مي‏دهد كه او پيروز ميدان است. اين احساس، ذرّه‏اي از بزرگي شما نمي‏كاهد. امّا براي او حسّ داشتن جايگاه ايجاد مي‏كند. مطمئن باشيد در ميان ما انسان‏هاي عادي، برنده كسي است كه گاهي هم بازنده باشد. ما با در نظر گرفتن شكست‏ها به پيروزي‏هاي بزرگ مي‏رسيم و با افتادن‏ها راه رفتن را مي‏آموزيم.

14- زنان بيش از آنكه با تحليل و تشخيص روابط علّي، معلولي كه يك كار فكري است، احترام را درك كنند، با حسّ شنوايي، بينايي و لامسه احترام را درك مي‏كنند. از گفتن عبارت «دوستت دارم» غافل نشويد. سخنان عاشقانه بزنيد، با او بخنديد، با او راه برويد و او را در آغوش بگيريد. هرگز اين گونه فكر نكنيد كه گفتن عبارت عاشقانه لازم نيست. او اگر كمي تأمّل كند، خود خواهد فهميد كه من به او احترام مي‏گذارم و او را دوست دارم. اين گونه فكر نكنيد و حتماً صميميت و دوستي را به زبان بياوريد و نمادهاي آن را بروز دهيد.

15- احساس مالكيت در روابط جنسي و كسب لذّت يك سويه براي مرد تفكري جاهلانه است. شما بايد همسرتان را براي لذّت جنسي آماده كنيد و براي همسرتان آن گونه آماده شويد كه دوست داريد او خودش را براي شما آماده كند. بعضي از زنان تصور مي‏كنند كه مردان آنان را براي كام‏جويي خود مي‏خواهند و اين را كاملاً بي‌حرمتي به خود تلقي مي‌كنند و خود را كالاي بي اراده براي خوش گذراني شوهر مي‌بيند. شما وظيفه داريد اين تلقي نادرست را عوض كنيد. به فرموده استاد علامه حسن‏زاده نكاح براي ايجاد صورت انساني است، نه اطفاي شهوت حيواني. مقامات زن در عرفان بسيار متعالي است. او براي سلوك، به شهود نزديك‏تر است و مظهر اسم خالق و مخلوق است. پس، توجه به روابط انساني حتي در آميزش جنسي، به حساب آوردن زن و احترام به او تلقي مي‌شود.

16- به او اجازه فعاليت دهيد و تا كاري مضرّ به حال او يا مخلّ به زندگي مشترك نيست، از آن منع نكنيد. پاي همسر را از خانه پدر و مادرش نبريد و گرنه او هرگز شما را نخواهد بخشيد. او اين برخورد را توهين بزرگي به خود تلقي مي‌كند. به خصوص در زمان بارداري، زنان به مادران خود نياز فراوان دارند. اجازه فعاليت به او و توجه به خانواده او، به خصوص مادرش نمادي از احترام به او است.

17- زنان بايد مردان را بزرگ جلوه دهند. وقتي آنان كاري را انجام مي‏دهند، اجازه دهيد تصور كنند كه بي‌نظير هستند. از آنان ايراد نگيريد، به آنان سركوفت نزنيد و از كار و مهارتشان تعريف كنيد تا در دل آنان نفوذ كنيد. به آنان فرصت دهيد پيش شما از خودشان تعريف كنند. بگذاريد گاهي پز بدهند. عزّت نفس براي مرد بسيار لازم است. به گونه‏اي با او رفتار كنيد كه اين حس از او گرفته نشود. او نبايد خود را بي‏محل و دور از موقعيت بداند، بلكه بايد حس كند جايگاه و خريدار دارد و همسرش در كارها نظر او را جويا مي‏شود. مردان اين را احترام به خود تلقي مي‏كنند. به آنان بگوييد كه شما بهترين شوهر دنيا هستيد و خوشا به حال من كه تو را دارم.

18- هرگز همسر خود را با ديگران مقايسه نكنيم. از برشمردن محاسن ديگران در برابر او خودداري كنيم. اين رفتار به رابطه حسنه ميان همسران آسيب وارد مي‏كند. همسر ما انساني منحصر به فرد است و داراي ويژگي‏هاي شخصيتي مثبت و منفي، كه قابل مقايسه با هيچ فرد ديگري نيست. او مقايسه كردن خود با ديگران از سوي شما را نتيجة بي‏حرمتي و فقدان جايگاه مي‏داند. شما مي‏توانيد در مواقع ضروري او را با خودش و گذشته او مقايسه نماييد. اين كار، بر حرمت او مي‏افزايد و زمينه تفاهم را زياد مي‏كند.

اگر بتوانيم خود را جاي او بگذاريم، به گونه‏اي كه نحوه تفكر و بينش او را نسبت به مسايل موجود در زندگي عيناً درك كنيم و از ديدگاه او به مسايل و دنيا بنگريم، به تفاهم با همسر خود نزديك مي‌شويم. در چنين موقعيتي، رابطه نيكو به مفهوم عميق آن بر زندگي ما سايه مي‏افكند. نماد اين تفكر احترام به يكديگر است. اين شاخص بيانگر احساس ارزشي است كه شما براي همسرتان در خلوت و در حضور ديگران داريد. اگر از زاويه نگاه او مسايل را ببينيد، در مواردي كه همفكر و همدل هستيد، آنان را با تصديق و تأييد تقويت مي‏كنيد و در مواردي كه نتيجه آن را مطالب بي‏جا و غير ضروري مي‏بينيد، او را با سكوت و پيشنهاد خويش، به مسير گفت و گوهاي مفيد و سازنده باز مي‏گردانيد. زماني كه همسرتان در ميان جمع صحبت مي‌كند، هيچ گاه تأثير سخن او را از بين نبريد. از بدترين همسران، كساني هستند كه بلافاصله پس از سخن همسر، با اين تصور كه با او راحت هستند، موضع‌گيري كنند و اثر سخن او را در برابر ديگران خنثي ‏كنند. هر چه مرد بيشتر از همسرش حمايت كند اعتماد او را بيشتر جلب مي‌كند.

 بنام خالق عشق و محبت

دوستان سلام

در پست قبل به 5 مورد از شیوه های ابراز احترام اشاره کردم و به شما وعده داده بودم که شیوه های دیگر ابراز احترام همسران را خدمت شما بزرگواران ارائه دهم. اکنون به ادامه آن شیوه ها پرداخته و برخی دیگر از آنها را بیان می نمایم. انشاالله که مفید واقع شده و از آن بهره وافی و کافی را ببرید.

6- مردان وقتي از سر كار مي‏آيند، دوست دارند سختي و سردي كار، با گرمي عاطفه و احساس همسران برطرف شود. پس زنان بايد آنان را مورد احترام قرار دهند. اگر ديدند همسرانشان به دنياي ذهني خود وارد شده‏اند، مدّت كوتاهي به آنان كاري نداشته باشند. پس از آن، با زمينه‏سازي او را به صحبت كردن وادار كنند تا بُعد زنانه در مرد تقويت شود. اينجا عواطف و احساسات فرصت بروز پيدا مي‏كند. مردان اغلب وقتي نمي‌توانند احساسات خود را به صورت كلامي بيان كنند، به صورت فيزيكي نشان مي‌دهند. بنابراين، زمينه‌سازي براي تغيير موقعيت يكي از نمادهاي احترام به همسر تلقي مي‏شود.

7- مردان نمي‏توانند در يك زمان هم حرف بزنند، هم احساس كنند و هم فكر كنند. ولي زنان هر سه فعاليت را مي‏توانند همزمان با هم داشته باشند. از اين‌روعت، اگر زني را به صحبت كردن وادار كنيد، علاوه بر حرف زدن، احساس صميميت مي‏كند و همزمان فكر مي‏كند. مغز زن براي كارهاي متفاوت در آن واحد شكل مي‌گيرد و مي‌تواند چند كار متفاوت انجام دهد. احترام به زنان، فرصت سخن دادن براي تحقق احساس و فكر است. ولي مردان به دليل آنكه نيازمند اعتماد، پذيرش، قدرداني، تحسين، تأييد و تشويق هستند، چنانچه خانم‏ها به گونه‏اي رفتار كنند كه آنان احساس كنند همسرانشان به آنان اعتماد دارند، آنان را مي‏پذيرند، در كارهاي كوچك نيز از آنان تشكر مي‏كنند و آنان را مورد تشويق و ترغيب قرار مي‏دهند و احساس مي‏كنند كه مورد احترام واقع شده‏اند.

8- مردان به دنبال آزادي و استقلال هستند. همسران آنان نبايد با حربه‏هايي كه در زندگي زناشويي در اختيار دارند، مردان را زير سلطه خود در آورند، حسّ استقلال و آزادي آنان را از بين ببرند و آنان را به مهره‏اي بي‏خاصيت در مديريت و تدبير منزل تبديل كنند. بنابراين، احترام به آنان در دادن حق تصميم‏گيري و حق نظارت به آنان تحقق پيدا مي‏كند.

9- مردان و زنان گاهي با فاصله گرفتن موقّت و بازگشت در احساسات خود، فراز و نشيب‏هايي را ايجاد مي‏كنند و از اين طريق به روابط مرده خود شوكي وارد مي‏كنند و آن را حيات تازه مي‏بخشند. به جا است گاهي دوري‏هاي يكديگر را تحمل كنيد تا قدر نزديكي را بدانيد. اين قدرشناسي حمايت و نزديكي بيشتري را در آينده به دنبال خواهد داشت.

10- زنان گاهي از بيان احساسات خود گريزان هستند. هنگامي كه مَحرم رازي پيدا كنند، احساسات خود را بروز مي‏دهند. پس شما همان محرم راز باشيد و اجازه دهيد همسر شما به هر گونه‏اي كه مي‏پسندد، ابراز احساسات كند. او ممكن است گاهي خندان و گاهي گريان باشد. درك احساسات او، احترام به او تلقي مي‏شود. او بايد احساس كند همان‏گونه كه هست، پذيرفته شده است. شما او را همان‏طور كه هست، انتخاب كرده‏ايد؛ نه اينكه براي خروج از وضعيت موجود و ورود به وضعيت مطلوب خواهان او شده‏ايد. اين بزرگ‏ترين نماد احترام به همسر است. كاري كنيد كه او احساس كند آن گونه كه هست، مورد لطف و توجه شما است. شما نمي‏توانيد بدون او زندگي كند. وقتي حس كند شما او را به همين وضعيت مي‏خواهي تو را محرم راز مي‏داند. پس نشان بده آن گونه كه هست، مطلوب است تا حس كند مورد احترام است.

بنام خالق عشق و محبت

دوستان سلام.

امروز در ادامه مباحث مربوط به حقوق مشترک بنادارم به چند شیوه متفاوت ابراز احترام همسران اشاره کنم و انشاالله در پستهای بعدی به سایر موارد آن نیز خواهم پرداخت.

براي آنكه به همسر خود احترام بگذاريم، ابتدا بايد روحيّات و مطالبات او را در نظر بگيريم. دنياي او را درك كنيم و بفهميم چه رفتاري از ما براي او نماد احترام محسوب مي‏شود. حالت‏هاي متفاوتي كه هر يك از زن و شوهر دارا هستند، نوع رفتار مورد انتظار را تعيين مي‏كند. در اين قسمت، به شيوه‏هاي متفاوت ابراز احترام همسران نسبت به يكديگر اشاره مي‏كنيم:

1- دنياي مردان استدلالي و دنياي زنان احساسي و عاطفي است. زن بيشتر نيازهاي احساسي خود را مي‌بيند . راز صميميت ميان آنان اين است كه همديگر را درك كنند و اين تفاوت در ديدگاه را بپذيرند. بنابراين، پذيرش دنياي متفاوت همسران روشي براي احترام به يكديگر است.

2- مردان به هنگام سختي و فشار دوست دارند به درون خود بروند و مشكلات را در عالم ذهن خود حل كنند. امّا زنان وقتي دچار مشكل و گرفتاري مي‏شوند، دوست دارند حرف بزنند. پس، هرگاه مرد مشكلي دارد يا مسئله‌اي برايش پيش آمده است، به او فرصت دهيم زماني را در تنهايي خودش باشد. اما زماني كه زن احساس ناراحتي مي‌كند يا نگراني دارد، مرد به او فرصت دهد حرف‌هايش را بزند. زن مي‌خواهد درباره دغدغه‌هاي فكري خويش حرف بزند و مرد بنا به طبع مردانه خويش مي‌خواهد راه‌حل ارائه كند. زنان در حقيقت با حرف زدن صميمي مي‏شوند و بُعد زنانه خود را تقويت مي‏كنند. بنابراين، احترام به آنان آنجا نمود مي‏كند كه فرصتي در اختيارشان قرار دهيم تا حرف بزنند. درخواست زن اين است كه مرد به حرف‌هايش گوش دهد.

3- زنان دوست دارند وقتي با گرفتاري و مشكل رو به رو مي‏شوند، علاوه بر حرف زدن، كسي را پيدا كنند كه سنگ صبورشان باشد و به حرف‏هايشان به صورت فعّال گوش كند. مردان نيز دوست دارند وقتي به عالم درون ذهن خود پناه مي‏برند، كسي خلوت آنان را بر هم نزند. گوش كردن فعّال به سخن زنان، از سوي مردان و راحت گذاردن مردان در خلوتگاه ذهنيشان از سوي زنان احترام متقابل به حساب مي‏آيد. گوش كردن فعال در تكنيك‏هاي مشاوره به «هنر خوب شنيدن موسوم است »خوب گوش دادن محبت همسر را به دنبال مي‌آورد.

4- زنان بر اساس برخورداري شديد از دنياي احساسي، به خود حق مي‏دهند كه در مواردي اظهار ناراحتي كنند. مردان بايد اين حالت برخاسته از طبيعت آنان را تحمل كنند. اين، يكي از رموز صميميّت است. احترام به آنان به اين است كه حق دهيد آنان ناراحت شوند و گهگاهي به آنان بگوييد: طبيعي است كه شما از اين موضوع ناراحت باشيد. گاهي مردان به اين مسئله توجّه نمي‌كنند كه زنان از نظر احساسي، انعطاف پذيري بيشتري دارند.

5- زماني كه زنان از مشكلات خويش مي‏نالند و مشكلات خود را طرح مي‏كنند، نه براي اين است كه ضرورتاً مشكلات و مسايل آنان حل شود، بلكه حداقل درصدد تخليه مشكلات خود هستند. مردان در اين گونه مواقع، نبايد نقش حلّ المسايل را داشته باشند و مطابق دنياي خود به ارايه راه حل بپردازند. آنان حداقل بايد ده دقيقه با سكوت به حرف‏ها و درد دل‏هاي همسر خود گوش كنند و با گفتن عبارت‏هاي كوتاهي همچون «كه اين طور»، «آخ»، «ناراحت شدم» و… او را به حرف زدن تشويق كنند تا روحيه و احساس خوبي به آنان دست دهد. زنان نه مي‏پذيرند كه همسرشان حلّ المسايل باشند و نه مي‏پذيرند به طور كامل ساكت و هيچ بازخوردي به او نشان ندهد. بنابراين، احترام در چنين مواردي به همراهي با عبارت‏هاي كوتاه معنا پيدا مي‏كند. وقتي به سخنان او خوب گوش مي‌كنيد، او در ابتدا احساس امنيت مي‌كند و در مرحله دوم، احساس پذيرش و احترام مي‌كند.

میان امام رضا(ع) و امام مهدی(ع) آنچنان پیوند قلبی وجود داشته که آن حضرت از سالها پیش از تولد نسل چهارم خود با بیانهای متعدد و متفاوت او را دعا کرده و نصرت و یاریش را از خداوند طلب کرده است. در یکی از این دعاها چنین می‏خوانیم:

أللّهمّ أصلح عبدک و خلیفتک بما أصلحت به أنبیائک و رسلک و حفّه بملائکتک و أیّده بروح القدس من عندک و اسلکه من بین یدیه و من خلفه رصدا یحفظونه من کلّ سوء و أبدله من بعد خوفه أمنا یعبدک لایشرک بک شیئا ولاتجعل لأحد من خلقک علی ولیّک سلطانا وائذن له فی جهاد عدوّک و عدوّه واجعلنی من أنصاره إنّک علی کلّ شی‏ء قدیر.(ابوجعفر محمدبن الحسن (شیخ طوسی)، مصباح المتهجّد، ص326. به نقل از: معجم أحادیث الإمام المهدی(ع)، ح4، ص171)

خداوندا! [امور] بنده و جانشین‏ات را اصلاح کن، آنچنانکه [امور] پیامبران و رسولانت را اصلاح کردی؛ او را با فرشتگانت دربر گیر و با روح‏ القدس از جانب خودت یاری کن؛ در پشت سر و پیش روی نگهبانانی قرار ده که او را از بدی درامان دارند؛ بیم و نگرانی او را تبدیل به امنیت و آرامش کن تا تنها تو را بپرستد و کسی را برای تو شریک نگیرد؛ هیچیک از آفریدگانت را بر ولیّ‏ ات مسلط مساز؛ اجازه جهاد با دشمان تو و دشمنان خودش را به او عطا کن و مرا از یاران او قرار ده؛ چرا که تو بر همه چیز توانایی.

بنام خالق عشق و محبت

دوستان سلام.

در ادامه مباحث گذشته بازهم به توضیح و تبیین این واژه می پردازم تا انشاالله با روشن شدن کامل این بحث و تطبیق آن با روایات به مصادیق احترام متقابل میان زوجین پرداخته شود. به این امید که مورد توجه  و بهره دوستان واقع گردد .

احترام متقابل:

مقصود ما از احترام، نگرشی است که در آن همسران برای هم احترام بسیاری قائل اند و یکدیگر را ارزشمند می دانند. افزون بر این همسران علاقه مندند که این احترام را بر زبان آورند و آن را به نوعی ابراز کنند. بنابراین تعجب آور نیست که به هنگام بروز تمایل برای حل مشکلات مربوط به زوجه، شاهد احترام هستیم.

احترام در اصیل ترین شکل خود به صورت توانایی گوش دادن و توجه به همسر، نشان داده می شود. روشن است که این توانایی ها، از نگرش صرف فراتر می روند.
احترام به این معنا نیست که زن و شوهر، عواطف و احساسات خود، مانند خشم، سرسختی، ناراحتی روحی و غیره را از یکدیگر پنهان و آنها را به صورت عقده های روانی روی هم انباشته کنند. همچنین احترام متقابل به معنای انتقاد نکردن از یکدیگر نیست. گاهی لازم است زن و شوهر آشکارا از رفتار نامناسب یکدیگر انتقاد کنند ولی باید از تندخویی بپرهیزند تا انتقاد آنها بی اثر و نتیجه نباشد.
در روایات اسلامی، به احترام متقابل میان زن و شوهر بسیار سفارش شده است. امام صادق(ع) درباره احترام گذاشتن زن به شوهر می فرماید: « هر زنی که به شوهرش احترام بگذارد و آزارش نرساند خوشبخت و سعادتمند خواهد بود ».

همچنین ایشان درباره احترام گذاشتن مرد به زن می فرماید:«مردی که همسری اختیار کرد، باید او را گرامی و محترم بشمارد».

از شیوه های دیگری که اولیای دین (ع) برای تشویق مردان به رفتار مناسب با همسر، بکار برده اند، اعلام همسرداری مناسب به عنوان ملاک برای اموری است که از نظر انسانها بسیار حائز اهمیت است. از جمله این امور، سعادت زندگی دنیوی افراد است، به گونه ای که رفتار مناسب باعث خوشی و گوارایی زندگی و طولانی شدن مدت عمر می گردد. امر دیگر به شخصیت اجتماعی افراد باز می گردد، به طوری که رفتار مناسب با همسر، نشانه بزرگواری و کرامت فرد، و اهانت و بدرفتاری نشان گر پستی و پایین بودن شخصیت اوست. از همه مهمتر، رفتار مناسب با همسر نشان دهنده درجه ایمان یک مرد است. در کلمات اولیای دین تصریح شده که هرکس با همسرش خوش رفتارتر است، از مرتبه ایمان بالاتری برخوردار است. به همین جهت پیامبر (ص)فرمود: من بیش از همه مردم، با همسرانم خوش رفتاری می کنم. حتی در مذهب شیعه، خوش رفتاری با همسر به عنوان ملاک مهمی که درجه نزدیکی فرد را به ائمه (ع) نشان می دهد، بیان شده است.

سیره و رفتار اولیای دین با همسران خود نیز شیوه ای برای ترویج رفتار مناسب در خانواده محسوب
می شود. آنان به حریم خصوصی همسرانشان، احترام می گذاشتن، برای آنان شخصیت و اعتبار معنوی قائل بودند و حتی در این مورد از آنان کمک می گرفتند، با خواست و میل آنان در محدوده شرع و خانواده همراهی می کردند، و بدرفتاری آنان را با صبر و تحمل پاسخ می دادند. این الگوی رفتاری، می تواند برای مردان بسیار مفید باشد و حتی در عصر حاضر، بهترین شیوه همسرداری به حساب می آید.
احترام زن به مرد در منزل و یا خارج منزل یک زیبایی خاصی به شخصیت زن و مرد می دهد که شاید گاهی اوقات مورد حسادت دیگران قرار گیرد. در عین حال محبوبیت زن را نزد شوهر و محبوبیت آندو را نزد افراد جامعه صدچندان می کند. اگر در زندگی زناشویی فقط همین احترام باشد دستیابی به تمامی مقاصد ارزشمند زندگی مقدور خواهد بود.

درتمنای نگاهت ،بی قرارم تابیایی/

من ظهورلحظه هارامی شمارم تابیایی/

خاک لایق نیست رویش پاگذاری/

درمسیرت جان فشانم،گل بکارم تابیایی

به امامت رسيدن یوسف زهرا(س)، حجة ابن الحسن العسکری بر همه شیعیان و منتظران ظهورش تبریک و تهنیت باد.

بنام خالق عشق و محبت

حق همسر

« وَ أَمّا حَقّ رَعِيّتِكَ بِمِلْكِ النّكَاحِ فَأَنْ تَعْلَمَ أَنّ اللّهَ جَعَلَهَا سَكَناً وَ مُسْتَرَاحاً وَ أُنْساً وَ وَاقِيَةً وَ كَذَلِكَ كُلّ وَاحِدٍ مِنْكُمَا يَجِبُ أَنْ يَحْمَدَ اللّهَ عَلَى صَاحِبِهِ وَ يَعْلَمَ أَنّ ذَلِكَ نِعْمَةٌ مِنْهُ عَلَيْهِ وَ وَجَبَ أَنْ يُحْسِنَ صُحْبَةَ نِعْمَةِ اللّهِ وَ يُكْرِمَهَا وَ يَرْفَقَ بِهَا وَ إِنْ كَانَ حَقّكَ عَلَيْهَا أَغْلَظَ وَ طَاعَتُكَ بِهَا أَلْزَمَ فِيمَا أَحْبَبْتَ وَ كَرِهْتَ مَا لَمْ تَكُنْ مَعْصِيَةً فَإِنّ لَهَا حَقّ الرّحْمَةِ وَ الْمُؤَانَسَةِ وَ مَوْضِعُ السّكُونِ إِلَيْهَا قَضَاءُ اللّذّةِ الّتِي لَا بُدّ مِنْ قَضَائِهَا وَ ذَلِكَ عَظِيمٌ وَ لا قُوّةَ إِلّا بِاللّهِ ».
ترجمه : اما حق کسی که به جهت ازدواج رعیت تـو حساب می شـود؛ بر تو آنست که بدانی؛ خداوند متعال قرار داده است اورا تسکین دهنده و آرامش بخشنده و نگهدارنده و انیس برای تو؛ پس بر هردو نفر شما واجب است که قدر این مصاحبت را بدانید و از خداوند متعال به خاطر این نعمت تشکر نمائید ؛ زیرا که ایـن نعمت از ناحیـه اوست و واجب است که با نعمت خداوند بدیده تکریم و احترام نگاه شـود و با مهربانی و لطف و خوشروئی با آن برخورد نمائید . گرچه که شوهر را بر زن حق بزرگیست و اطاعت زن از شوهرش واجب است تا وقتی در آن معصیت خداوند نباشد ؛ اما زن نیز بر شوهر حقوقی دارد که باید رعایت نمایـد پس بر شوهر است که با همسر خویش مهربان بوده و با او انیس و همدم باشد . زیرا به خاطر لذتی که از زندگی با زن خویش میبرد بر او واجب است که حق این لذت ادا کند و این حق حق بزرگی می باشد و قوتی نیست مگر به قوت خداوند متعال .(1)

و نيز بايد هر كدامتان به شكرانه وجود همسرش خدا را شكر گويد، و بداند كه اين نعمتى از جانب خدا بر او است. و واجب است كه با اين نعمت خدا (يعنى همسر) خوشرفتارى كند، و او را احترام دارد، و با او بسازد و ملايمت كند، هر چند كه حقّ تو بر آن زن سنگين‏تر، و طاعتت بر او لازم‏تر است- در هر چه بخواهى يا نخواهى- تا آنجا كه گناه نباشد، كه براستى با وى مهربانى كردن و تفريح نمودن حقّ او است. و در صورتى محلّ آرامش خواهد بود كه كامجوئى و لذّتى كه ناچار به انجام آن است رعايت شود، و اين حقّ بسيار بزرگى است، و لا قوّة إلّا باللَّه. (2)

امام سجاد علیه السلام: وَ اَمّا حَقُّ الزَّوجَةِ فَاَنْ تَعْلَمَ اَنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَها لَكَ سَكَنا وَ اُنْسا فَتَعْلَمَ اَنَّ ذلِكَ نِعْمَةٌ مِنَ اللّهِ عَلَيْكَ فَـتُـكْرِمَها وَ تَرْفُقَ بِها وَ اِنْ كانَ حَقُّكَ اَوجَبَ فَاِنَّ لَها عَلَيْكَ اَنْ تَرْحَمَها؛

ترجمه: حق زن اين است كه بدانى خداوند عزوجل او را مايه آرامش و انس تو قرار داده و اين نعمتى از جانب اوست، پس احترامش كن و با او مدارا نما، هر چند حق تو بر او واجب‏تر است اما اين حق اوست كه با او مهربان باشى .(3)

1.رساله حقوق امام سجاد(ع)، ص54
2.گزیده اصول کافی، ج5، ص158
3.من لا یحضره الفقیه، ج2، ص621، ح3214

پایه های روابط:
روابط صمیمانه دراز مدت، نیازمند ارزش نهادن به شریک زندگی است که می توان آن را به سه مهارت ارتباطی جداگانه تقسیم کرد:
1- احترام متقابل
2- درک و فهم متقابل
3- واکنش و حساسیت مناسب

بنام خالق عشق و محبت

ادامه قسمت دوم

معنای لغوی حق
حق درکتاب‌های لغوی به «ثابت» معنا شده است و وقتی گفته می‌شود فلان چیز حق است یعنی ثابت است.
ولی معانی اصطلاحی متفاوتی دارد: مثلاً در معرفت شناسی، حق به معنای مطابق با واقع است. و وقتی یک جمله یا یک عقیده و یا یک دین را حق می‌دانیم، یعنی آن عقیده و یا… مطابق با واقع می‌باشد و کاذب نیست. در این جا باطل نیز به معنای کاذب می‌باشد.
یک معنای دیگر حق، امتیاز یا نصیبی است که برای کسی در نظر گرفته شده است. که شهید بهشتی از‌ آن به حق بایدی تعبیر می‌کند درحالی که در سایر معانی حق استی است. این معنای اصطلاحی در علم حقوق کاربرد بیشتری دارد و تکلیف در مقابل آن معنا پیدا می‌کند.
رابطه حق وتکلیف
و به نظر متفکران حق وتکلیف رابطه تلازمی دارند که هر جا حق باشد حتماً تکلیف هم خواهد بود و بالعکس حق و تکلیف از هم جدا نمی‌شوند. ولی این که درتمام موارد وجود حق، این قاعده را بپذیریم، خود مبتنی بر این است که تکالیف سلبی را نیز تکلیف بدانیم.
تکلیف در برابر حق
پس حق در بحث ما نوعی امتیاز و اختیار است ولی تکلیف وظیفه‌ای است که بر عهده کسی می‌باشد. و معمولاً در مقابل هر حقی، تکلیفی نیز وجود دارد. به عنوان حقوق متقابل نیز همیشه در مقابل حق، حق دیگری می‌توان یافت. به خصوص در میان انسان‌ها هیچ انسانی نیست که فقط حق داشته باشد و یا فقط تکلیف بلکه هر انسانی هم محق است و هم مکلّف.
در دین ما هرجا حقی برای کسی در نظر گرفته شده است وظیفه ای هم برای آن فرد در نظر گرفته است. در زندگی زناشویی برای هر یک از زوجین حقوقی به صورت اختصاصی وجود دارد که هر یک از این حقوق دارای مرجع قانونی بوده و در صورت عدم رعایت آن، قابل پیگیری قضایی می باشد. به عنوان مثال حق نفقه، حق مواقعه و حق مزاجعت و… برای زن و نیز حق تمکین، حق سرپرستی و حق تعدد زوجات و…. برای مرد. اما برخی از حقوق بین زن و مرد مشترک بوده و بسیاری از آنها قابل پیگیری قانونی نیست بلکه رعایت آنها بر اساس و محور اخلاق می باشد. اکنون این بحث را با یک سؤال آغاز می کنیم:
زندگی مبتنی بر قانون پایدارتر است یا زندگی مبتنی بر اخلاق؟

دوستان عزیز؛ سلام

آغاز ماه ربیع الاول را خدمت همه شما سروران تبریک عرض می کنم.

از اینکه مدتی طولانی بین ارسال قسمت اول و دوم حقوق مشترک زوجین فاصله افتاد از همه شما بزرگواران عذرخواهی می کنم و امیدوارم به حق امام رئوف امام بزرگوارمان مولا علی بن موسی الرضا علیه السلام خداوند عنایتی کند تا بتوانم این مطالب را به صورت پیوسته خدمت شما بزرگواران ارائه دهم به این امید که نگرشی تازه به روابط بین همسران داشته باشیم.

 بنام خالق عشق و محبت

حقوق مشترک زوجین: قسمت دوم

هر یک از زن و شوهر در زندگی مشترک دارای حقوقی هستند که رعایت این حقوق وظیفه و تکلیفی است بر عهده دیگری. علاوه بر این، میان همسران حقوقی وجود دارد که بین زوجین مشترک است. حقوق مشترک حقوقی هستند که در واقع بر مبنای اخلاق بوده و آن چیزی که موجب تقویت بنیان خانواده و افزایش محبت و مودت میان زوجین می گردد، رعایت همین حقوق می باشد. از این رو بر هر یک از زوجین لازم است در ابتدا نسبت به روحیات یکدیگر و تفاوت دیدگاه های زن و مرد در موارد مختلف آگاهی کسب کرده و سپس به شناسایی و رعایت حقوق فرد مقابل بپردازد.

شناخت روحیات هر یک از زن و مرد و نیز جایگاه آنها در زندگی مشترک، و نیز آگاهی از حقوق فردی و متقابل میان زن و شوهر، زمینه را برای فهم بهتر معنای احترام که یکی از نیازهای روحی و روانی انسان است، فراهم می کند. زمانی که از حق سخن می گوییم در واقع تکلیفی را برای طرف مقابل وضع کرده ایم.

احترام، یکی از حقوق مشترک میان زوجین است که در سایه آن بسیاری از مشکلات و اختلافات و تنشها، در بین زن و شوهر اتفاق نمی افتد.
در دین مبین اسلام، در بسیاری از روایات به حفظ احترام میان زن و شوهر تأکید شده است چرا که این امر موجب ایجاد محبت میان همسران می گردد و بنیان خانواده را محکم و استوار می نماید.

امام باقر(ع) می فرمایند: اِنَّ اَكرَمَكُم عِندَ اللّه اَشَّدُّكُم اِكراما لِحَلائِلِهِم؛

گرامى ترين شما نزد خدا، كسى است كه بيشتر به همسر خود احترام بگذارد. (وسایل الشیعه ج 21 ، ص311 ، ح27157 {شبیه این حدیث در من لایحضر الفقیه ج3 ، ص506 و تهذيب الاحكام ج8، ص141})

بنام خالق عشق و محبت

حقوق مشترک زوجین : قسمت اول

همه افراد جامعه به احترام نیاز دارند و اگر کسی در جامعه مورد بی احترامی قرار بگیرد هرگز نمیتواند آنرا تحمل کند . این در حالیست که افراد جامعه دارای وجودی گذرا می باشند . اما در خانه و در بین اعضای خانواده که همیشه با هم در ارتباط هستند اگر بی احترامی وجود داشته باشد، آیا قابل پذیرش و گذشت است؟

بسیاری از نوجوانان و جوانانی که در کمپ ها به سر می برند به خاطر بزه هایی است که مرتکب شده اند. بررسی ها نشان میدهد که ریشه اصلی این بزه کاریها در خانواده است به گونه ای که همیشه شخصیت این افراد در خانواده مورد تحقیر و تمسخر واقع میشده است.

اگر زن و مرد از همان روز خواستگاری احترام متقابل را آغاز کنند و پس از ازدواج و تا سالهای متمادی آنرا با روش ها و شیوه های خاص خود حفظ کنند، در واقع یکی از ارکان و پایه های اصلی زندگی را بنا کرده اند.

حتی اگر زن و مردی میخواهند از هم جدا شوند باید همچنان احترام یکدیگر را حفظ کنند ! چراکه یکی از اهداف خداوند متعال از قرار دادن عده پس از طلاق اینست که در این فاصله آتش خشم طرفین فروکش کرده و باز با همان احترام به یکدیگر رجوع کنند.

حال این سؤال مطرح می شود که آیا احترام متقابل به معنی نداشتن هیچگونه بحث و جدل و اختلاف نظر و سلیقه می باشد؟

واکنش مردان و زنان در مقابل بی احترامی چگونه است؟

دوستان عزیز؛

از اینکه این پست را مطالعه فرمودید تشکر میکنم. با عنایت خداوند متعال قصد بر این دارم که مطالب بسیار ریز و در عین حال بسیار دقیق و قابل تأملی را در مورد روابط همسران ارائه دهم . این شاید نگرشی متفاوت بر روابط ایشان باشد. از شما بزرگواران دعوت میکنم ادامه مطلب را در پست های بعدی پیگیری بفرمایید.